Het begon een paar dagen geleden. Ik stond rustig onder de douche en toen kreeg ik een sms’je. Een vriendin van me vroeg of ik De avond is ongemak had gelezen.
Dus ik zo, ‘nee helaas.’ Ik had er wel veel over gehoord, wie niet, maarja, Je kunt namelijk niet alles lezen.
En toen stuurde ze terug: ‘ik weet niet wat ik ervan moet vinden, laat maar weten als jij het wel weet.’
Als er iets is om mij te triggeren om een boek te lezen, dan is het natuurlijk zo’n berichtje. Het geeft mij de kans om de literaire betweter uit te hangen, dus ja, ik heb het gekocht en gelezen en ik weet wel wat ik ervan vind.
